Witamina D w diecie ciężarnych

Głównym zadaniem witaminy D jest regulacja gospodarki mineralnej wapnia i fosforu. Dzięki niej oba składniki mineralne budują kościec i zęby, a ich utrata wraz z moczem jest ograniczana. Witamina D pobudza komórki jelita cienkiego do wchłaniania wapnia. Zmineralizowane kości to nie tylko silna budowa szkieletu ale również prawidłowo działające kostki ucha wewnętrznego i mocne uzębienie. Inne zalety witaminy D to korzystny wpływ na układ immunologiczny, zapobieganie nowotworom okrężnicy i piersi, łagodzenie podrażnień skóry i łuszczycy oraz regulacja wydzielania insuliny.

Niedobór

Niedobory witaminy D zdarzają się rzadko, jednak wśród kobiet ciężarnych są niebezpieczne przez ryzyko niskiego stężenia wapnia we krwi, które przyczynia się do rozmiękania kości z ewentualną, późniejszą osteoporozą. Dlatego, według Instytutu Żywności i Żywienia, zaleca się, by dzienne spożycie witaminy D wynosiło 5µg cholekalcyferolu, co nie zmienia się w czasie ciąży i podczas laktacji. Dawki tej nie należy jednak przekraczać. Przedawkowanie witaminy D powoduje stany zmęczenia, bóle głowy i brzucha, biegunki, wymioty, swędzenie skóry oraz utratę apetytu. Suplementację zaleca się zwłaszcza zimą, gdy zmniejsza się aktywność słońca. Dobrym sposobem na uniknięcie niedoborów są częste spacery na świeżym powietrzu oraz prawidłowo zbilansowana dieta.

Witamina D w żywności

Głównym źródłem witaminy D są produkty zwierzęce, zwłaszcza ryby (śledź, łosoś, tuńczyk, makrela, węgorz), wątroba i tran. Duże ilości witaminy D znajdują się również w jajach kurzych, wzbogacanych margarynach i nieodtłuszczonych produktach mlecznych. W żywności pochodzenia roślinnego zwykle nie znajdziemy witaminy D.